॥ ଶ୍ରୀ ରାଧା କୃପା କଟାକ୍ଷ ସ୍ତୋତ୍ର ॥

ମୁନୀନ୍ଦବୃନ୍ଦବନ୍ଦିତେ ତ୍ରିଲୋକଶୋକହାରିଣୀ,
ପ୍ରସନ୍ନବକ୍ତ୍ରପଙ୍କଜେ ନିକଞ୍ଜଭୂବିଲାସିନୀ।
ବ୍ରଜେନ୍ଦଭାନୁନନ୍ଦିନୀ ବ୍ରଜେନ୍ଦ ସୂନୁସଙ୍ଗତେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (1)

ଅଶୋକବୃକ୍ଷ ବଲ୍ଲରୀ ବିତାନମଣ୍ଡପସ୍ଥିତେ,
ପ୍ରବାଲଜ୍ଵାଳପଲ୍ଲବ ପ୍ରଭାରୂଣାଂ ଗୋମଲେ।
ବରାଭୟସ୍ଫୁରତ୍କରେ ପ୍ରଭୂତସମ୍ପଦାଳୟେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (2)

ଅନଂଗରଙ୍ଗମଙ୍ଗଳ ପ୍ରସଙ୍ଗଭଂଗୁରଭ୍ରୁବାଂ,
ସୁବିଭ୍ରମ ସସମ୍ଭ୍ରମ ଦୃଗନ୍ତବାଣପାତନୈଃ।
ନିରନ୍ତରଂ ବଶୀକୃତ ପ୍ରତୀତନନ୍ଦନନ୍ଦନେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (3)

ତଡିତ୍ସୁବଣଚମ୍ପକ ପ୍ରଦୀପ୍ତଗୋରବିଗହେ,
ମୁଖପ୍ରଭାପରାସ୍ତ-କୋଟିଶାରଦେନ୍ଦୁମଣ୍ଡଳେ।
ବିଚିତ୍ରଚିତ୍ର-ସଞ୍ଚରଚ୍ଚକୋରଶାବଲୋଚନେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (4)

ମଦୋନ୍ମଦାତିୟଉବନେ ପ୍ରମୋଦ ମାନମଣିତେ,
ପ୍ରିୟାନୁରାଗରଞ୍ଜିତେ କଳାବିଲାସପଣ୍ଡିତେ।
ଅନନ୍ୟଧନ୍ୟକୁଞ୍ଜରାଜ କାମକେଲିକୋବିଦେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (5)

ଅଶେଷହାବଭାବ ଧୀରହୀର ହାର ଭୂଷିତେ,
ପ୍ରଭୂତଶାତକୁମ୍ଭକୁମ୍ଭ କୁମ୍ଭକୁମ୍ଭସୁସ୍ତନୀ।
ପ୍ରଶସ୍ତମନ୍ଦହାସ୍ୟଚୂଣପୂଣସୁଖସାଗରେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (6)

ମୃଣାଲବାଳବଲ୍ଲରୀ ତରଙ୍ଗରଙ୍ଗଦୋଲତେ,
ଲତାଗଲାସ୍ୟଲୋଲନୀଲ ଲୋଚନାବଲୋକନେ।
ଲଲଲୁଲମିଲ୍ନମନୋଜ୍ଞ ମୁଗ୍ଧ ମୋହନାଶ୍ରୟେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (7)

ସୁବର୍ଣ୍ଣମାଲିକାଞ୍ଚିତେ ତ୍ରିରେଖକମ୍ବୁକଣ୍ଠଗେ,
ତ୍ରିସୁତ୍ରମଙ୍ଗଳୀଗୁଣ ତ୍ରିରତ୍ନଦୀପ୍ତିଦୀଧିଅତି।
ସଲୋଲନୀଲକୁଣ୍ଟଲେ ପ୍ରସୂନଗୁଚ୍ଛଗୁମ୍ଫିତେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (8)

ନିତମ୍ବବିମ୍ବଲମ୍ବମାନ ପୁଷ୍ପମେଖଲାଗୁଣ,
ପ୍ରଶସ୍ତରତ୍ନକିଙ୍କଣୀ କଳାପମଧ୍ୟମଞ୍ଜୁଳେ।
କରୀନ୍ଦ୍ରଶୁଣ୍ଡଦଣ୍ଡିକା ବରୋହସୋଭଗୋରୁକେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (9)

ଅନେକମନ୍ତ୍ରନାଦମଞ୍ଜୁ ନୂପୁରାରବସ୍ଖଳତ୍,
ସମାଜରାଜହଂସବଂଶ ନିକ୍ୱଣାତିଗ।
ବିଲୋଲହେମବଲ୍ଲରୀ ଭିଡ଼ମିବିଚାରୁଚାଂ କମେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (10)

ଅନନ୍ତକୋଟିବିଷ୍ଣୁଲୋକ ନମପଦମଜାଚିତେ,
ହିମାଦିଜା ପୁଲୋମଜା-ବିରଂଚିଜାବରପ୍ରଦେ।
ଅପାରସିଦ୍ଧିବୃଦ୍ଦିଦିଗ୍ଧ -ସତ୍ପଦାଙ୍ଗୁଲୀନଖେ,
କଦା କରିଷ୍ୟସୀହ ମାଁ କୃପା-କଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍॥ (11)

ମଖେଶ୍ୱରୀ କ୍ରିୟେଶ୍ୱରୀ ସ୍ଵଧେଶ୍ୱରୀ ସୁରେଶ୍ୱରୀ,
ତ୍ରିବେଦଭାରତୀୟଶ୍ୱରୀ ପ୍ରମାଣଶାସନେଶ୍ୱରୀ।
ରମେଶ୍ୱରୀ ଶକ୍ମେଶ୍ୱରୀ ପ୍ରମୋଦକାନନେଶ୍ୱରୀ,
ବ୍ରଜେଶ୍ୱରୀ ବ୍ରଜାଧିପେ ଶ୍ରୀରାଧିକେ ନମୋସ୍ତୁତେ॥ (12)

ଇତୀଦମତଭୂତସ୍ତବଂ ନିଶମ୍ୟ ଭାନୁନନ୍ଦିନୀ,
କରୋତୁ ସନ୍ତତଂ ଜନଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍।
ଭବେତ୍ତାଦୈବ ସଂଚିତ-ତ୍ରିରୂପକମନାଶନଂ,
ଲଭେତ୍ତାଦବ୍ରଜେନ୍ଦସୂନୁ ମଣ୍ଡଳପ୍ରବେଶନମ୍॥ (13)

॥ Hari Om Tat Sat ॥

ଶ୍ରୀ ରାଧା କୃପା କଟାକ୍ଷ ସ୍ତୋତ୍ର

(1) ହେ ରାଧା, ଯାହାଙ୍କର ପଦାମ୍ବୁ ଋଷିମାନେ ପୂଜା କରିଛନ୍ତି, ଯିଏ ତ୍ରିଲୋକର ଶୋକକୁ ହରିବାର ଶକ୍ତି ରଖନ୍ତି ଓ ଯାହାଙ୍କର ମୁହଁର ଲୋକନାମ୍ବୁ ସଦା ଖୁସି ଭରା ଥାଏ, ଯିଏ ବ୍ରଜରେ ଭାନୁଙ୍କର ପୁତ୍ର ସହ ବସନ୍ତି। ମୁ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବାର କେବେ ଅଧିକାରୀ ହେବି?

(2) ହେ ରାଧା, ଆପଣ ଅଶୋକ ବୃକ୍ଷର ରୁପରେ ବିସ୍ତୃତ ଓ ଆପଣଙ୍କର କୋମଳତା ପ୍ରବାଲର ଝଲକ ରୂପରେ ଅଛି। ଆପଣଙ୍କର ହାଥରେ ସମୃଦ୍ଧିର ଧନ ରହିଛି। ମୁ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବାର କେବେ ଅଧିକାରୀ ହେବି?

(3) ହେ ରାଧା, ଆପଣଙ୍କର ଆଙ୍ଗରେ ମଙ୍ଗଳ ଓ ପ୍ରେମର ଭାବ ଅଛି ଓ ଆପଣଙ୍କର ଭୃକୁଟିରେ ପ୍ରେମର ବାଣ ପଡ଼ୁଛି। ଯାହା ସଦା ମୋହିତ କରେ, ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(4) ହେ ରାଧା, ଆପଣ ତଡିତ ଓ ଚମ୍ପକର ମାନେ ଚମକୁଛନ୍ତି ଓ ଆପଣଙ୍କର ମୁହଁ ଚନ୍ଦ୍ରମାଙ୍କର ଗୋଟିକରୁ ସବୁ ବହୁତ ଆଲୋକର ଅଧିକ। ଆପଣଙ୍କର ଆଖିରେ ଭିଚିତ୍ର ଚିତ୍ରର ସଂଗୃହୀତ ଶ୍ରଙ୍ଗାର ଅଛି। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(5) ହେ ରାଧା, ଆପଣଙ୍କର ଯୌବନ ମଦରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଓ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରେମ ଅମୂଲ୍ୟ ରତ୍ନର ଭଳି। ଆପଣ ପ୍ରିୟଙ୍କର ପ୍ରେମରେ ରମିତା ଓ କଳାର ଖେଳରେ ଲୀନ। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(6) ହେ ରାଧା, ଆପଣଙ୍କର ଶରୀର ପରେ ଅସୀମ ଆଭୂଷଣ ରହିଛି ଓ ଆପଣ ବହୁତ ଶାତକୁମ୍ଭର ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଛନ୍ତି। ଆପଣଙ୍କର ସୁନ୍ଦର ହସ ସାଗରରେ ସୁଖର ଲହରିଙ୍କ ରୂପରେ ଅଛି। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(7) ହେ ରାଧା, ଆପଣ ମୃଣାଲର ପାଟିର ନିୟମାରେ ଅତି କୋମଳ ଓ ନୀଳ ଆଖିରେ ନିରାଲା ଅଛନ୍ତି। ଆପଣଙ୍କର ଦୃଷ୍ଟି ମନୋହର ଓ ମୋହକ। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(8) ହେ ରାଧା, ଆପଣଙ୍କର ଗଲାରେ ସୋନାର ମାଲା ଜୁଲୁଛି ଓ ତିରେଖା ଥିବା କମଲର ପରି ଅଛି। ଆପଣଙ୍କର ଅଙ୍ଗୁଳୀରେ ତ୍ରିରତ୍ନର ଚମକ ଅଛି। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(9) ହେ ରାଧା, ଆପଣଙ୍କର କମର ପୁଷ୍ପମାଳା ଆଲଙ୍କାର ଓ ଆପଣଙ୍କର ମଧ୍ୟମା ସୁନ୍ଦର ରତ୍ନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ। ଆପଣଙ୍କର ଜଘା ଏକ ହାଥୀର ଷ୍ଟନର ପରି ଅଛି। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(10) ହେ ରାଧା, ଆପଣ ବହୁମାନ୍ତ୍ରର ଧ୍ବନିରେ ଭରା ଓ ଆପଣଙ୍କର ନୂପୁର ମଧୁର ଧ୍ବନି ସମାଜର ହଂସଙ୍କର ନିମିତ୍ତ ଅଛି। ଆପଣଙ୍କର ହେମବଲ୍ଲରୀ ରେ ଭିଡ଼ମିତ ପ୍ରଚିତ୍ର ଅଛି। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(11) ହେ ରାଧା, ଆପଣ ଅନନ୍ତ କୋଟି ବିଷ୍ଣୁଲୋକର ଯଶସ୍ୱିନୀ ଓ ହିମାଲୟ ଓ ପୁଲୋମଜାରେ ଉତ୍ପନ୍ନ। ଆପଣଙ୍କର ପଦଗୁଡ଼ିକର ଅଙ୍ଗୁଳୀରେ ଅପାର ସିଦ୍ଧିର ସଂକେତ ଅଛି। ମୁ କେବେ ଆପଣଙ୍କର କୃପା କଟାକ୍ଷର ଯୋଗ୍ୟ ହେବି?

(12) ହେ ରାଧା, ଆପଣ ମଖେଶ୍ୱରୀ, କ୍ରିୟେଶ୍ୱରୀ, ସ୍ଵଧେଶ୍ୱରୀ, ସୁରେଶ୍ୱରୀ, ତ୍ରିବେଦଭାରତୀୟଶ୍ୱରୀ, ପ୍ରମାଣଶାସନେଶ୍ୱରୀ, ରମେଶ୍ୱରୀ, କ୍ଷମେଶ୍ୱରୀ, ପ୍ରମୋଦକାନନେଶ୍ୱରୀ, ଓ ବ୍ରଜେଶ୍ୱରୀ ଅଟୁ। ଶ୍ରୀ ରାଧାକୁ ପ୍ରଣାମ।

(13) ହେ ରାଧା, ଯିଏ ଭାନୁନନ୍ଦିନୀ ଏହି ସ୍ତୋତ୍ରକୁ ଶୁଣନ୍ତି, ସେମାନେ ଏହି ସ୍ତୋତ୍ର ପାଠକମାନେ କୃପା କଟାକ୍ଷ ପାଇଥାନ୍ତି। ସେମାନେ ସଦଗତି ପାଇଥାନ୍ତି ଓ ବ୍ରଜେନ୍ଦ ପୁତ୍ରଙ୍କର ମଣ୍ଡଳରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି।

॥ ହରିହ୍ ୋମ୍ ତତ୍ ସତ୍ ॥